People claim there are two Grunches on this picture
Van de grote twee-baans snelweg van Haynes Boulevard leidde een weg in een duisternis van dichtbegroeide eiken en struiken. Het is Grunch Road, een onverlichte doodlopende weg, waarvan men zegt dat het omringende bos bewoond wordt door kleine witte dwergen, Grunches.
Vaak reden mensen, families op weg naar visplekjes of leuke weekendjes, over Haynes Boulevard zonder acht te slaan op de onopvallende zijweg. Maar de plek was welbekend bij scholieren op zoek naar een afgelegen plek om te vrijen, of middelbare scholieren op zoek naar spanning tijdens Halloween of, in het bijzonder, het eenzame slachtoffer met een lekke band, gedwongen om in het donker op zoek te gaan naar een garage.
Begin van de legende[]
Ooit leefden er mensen langs Grunch road. Deze mensen, dwergen en albino's, waren verstoten uit de toenmalige zwarte stad New Orleans en werden gedwongen te leven in bouwvallige trailers. Helaas werden deze verstotelingen door de stedelingen van New Orleans gezien als een 'witte vlucht'. Het was dus logisch voor de stedelingen om deze mensen te verzamelen en weg te jagen uit hun huizen.
Dit verhaal groeide door de jaren heen tot een plaatselijke legende, en de weg werd een soort attractie voor studenten die hun moed wouden tonen aan elkaar door simpelweg van de hoofdweg Grunch Road op te gaan en met zaklampen in de bebosde duisternis van Grunch Road schijnen. Soms rijden ze wat verder en jagen elkaar de stuipen op het lijf om vervolgens gillend van het lachen Grunch Road te verlaten. Maar toch hebben sommige van deze verhalen een kern van waarheid. Neem het volgende verhaal:
- Een student en zijn vriendin dachten dat de donkere weg een goede plek was voor een gezellige nacht, dus reden ze met gedempte lampen Haynes Boulevard af. Behalve de radio die een zachte gloed gaf hadden de twee geen enkele bron van licht. Maar ze stoorden zich er niet aan en begonnen de leifde te bedrijven. Plotseling werd hun romantiek wreed verstoort door een schreeuw. De twee tieners schoten overeind in hun stoelen en hoorden voor de rest niets meer dan krekels en de wind die door de bladeren blies. Al snel schrokken ze op van door geluiden van geknor en gesnuffel. Toen dat gevolgd werd door een doordringende schreeuw, als een dier dat een soortgenoot riep, startten de twee de auto en reden weg, net voor een witte arm vanuit de duisternis naar het raam van de passagiersstoel greep. Ze reden achteruit Haynes Boulevard op en vluchtten naar huis. Eenmaal thuis was het meisje in schok, en het enige woord dat zij uit kon brengen was "Rood... Rood...". De kleur van de ogen van albino's.
Verdwijningen[]
Pas toen mensen begonnen te verdwijnen werd Grunch Road berucht. Een voorteken van een verdwijning is altijd een geit: Zodra een loslopende geit was gezien op de plek waar Grunch Road kruisde met Haynes Boulevard zal de goedbedoelende automobilist gas minderen om het dier niet aan te rijden; om op een gegeven moment uit te stappen om het dier weg te jagen van de hoofdweg of om te kijken hoe het in veiligheid gesteld kan worden. De geit zal de automobilist vervolgens van de hoofdweg weglokken om hem mee te nemen in de duisternis van Grunch road.
Een vrouw die leefde bij het Lake Pontchartrain pompstation meldde de vermissing van haar man op een maandagavond van een weekendje vissen in Little Woods. De New Orleans Police was opgeroepen om alle informatie te verkrijgen en een politieauto was opgeroepen om bij Haynes Boulevard te patrouilleren om te kijken of er een teken was van de vermisde man. Ze vonden zijn verlaten auto, met de trailer en de boot nog bevestigd, de bestuurdersdeur nog geopend richting de ingang van de beruchte Grunch Road. Er was geen teken van de man, noch een geit, maar zijn vangst van zalm en brasem lag nog in de koelbox van zijn boot...
Deze man was de eerste die verdwenen was bij Grunch Road, maar ook niet de laatste. Uiteindelijk luisterde de politie naar de verzoeken van de lokale dorpelingen en gingen kijken op Grunch Road. Wat zij vonden is nooit gedocumenteerd in een politierapport, maar getuigen zeggen dat zij van de agenten zelf hadden gehoord dat zij daar doodsangsten hebben uitgestaan voor dat wat in de bossen van Grunch Road leefde: rode ogen keken door de ramen van de politiewagen naar binnen en dwergen rond kampvuren die fel opkeken. Naast deze vreemde voorvallen hadden zij niets bijzonders gevonden in verband met het verdwijnen van de man.
De meldingen van wilde geiten naast Haynes Boulevard bleef doorgaan tot in de 80-er jaren, tot de grote stad steeds verder uitbreidde. De bomen werden omgekapt en de samenleving, die in het donker zich in het geheim had ontwikkelt, moest vluchten. Hoe dan ook waarschuwen de lokale bewoners tot vandaag de dag dat je nooit mag stoppen wanneer je een wilde geit ziet lopen aan de rand van de weg in het oude Little Woods.
Locatie van Grunch road[]
Sommige mensen zeggen dat Grunch Road in Chalmette, Louisiana was, anderen zeggen in Gentilly. Maar de echte Grunch Road was in een afgelegen deel van het oosten van New Orleans, dichtbij de gemeenschap van Little Woods in de dagen dat New Orleans zijn oosterlijke delen nog aan het ontwikkelen was.